متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه یونس آیات 53 تا 61

[سوره يونس (10): آيات 53 تا 56]

وَ يَسْتَنْبِئُونَكَ أَ حَقٌّ هُوَ قُلْ إِي وَ رَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ (53) وَ لَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ ما فِي الْأَرْضِ لافْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (54) أَلا إِنَّ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَلا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (55) هُوَ يُحيِي وَ يُمِيتُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (56)

ترجمه‏

و از تو مى ‏پرسند كه آن (چه مى‏گويى) حق است! بگو: آرى بپروردگار خودم سوگند كه آن حق است و شما فرار از آن نتوانيد كرد (53) و (در آن روز) هر كسى كه ستم كرده اگر تمام دارايى روى زمين از وى باشد هر آينه (حاضر است براى رهايى خود از عذاب) آنها را فديه دهد (و خود را از عذاب برهاند) و چون عذاب را ببينند پشيمانى خود را پنهان كنند، و در آن حال از روى عدالت و انصاف ميان آنها قضاوت شود و مورد ستم واقع نشوند (54) آگاه باشيد كه هر آنچه در آسمان ها و زمين است از آن خدا است، و آگاه باشيد كه وعده خدا حق است ولى بيشترشان نمى‏دانند (55) او است كه زنده مي كند و مي ميراند و بسوى او بازگشت مي كنيد (56).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه یونس آیات 41 تا 52

[سوره يونس (10): آيات 41 تا 44]

وَ إِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَ لَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَرِي‏ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (41) وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَ لَوْ كانُوا لا يَعْقِلُونَ (42) وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْظُرُ إِلَيْكَ أَ فَأَنْتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ لَوْ كانُوا لا يُبْصِرُونَ (43) إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئاً وَ لكِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (44)

ترجمه‏

و اگر تو را تكذيب كردند بگو عمل من براى من و عمل شما براى خودتان باشد، شما از عملى كه من ميكنم بيزاريد و من از عملى كه شما ميكنيد بيزارم (41) و بعضى از اينها كسانى هستند كه (بظاهر) گوش بتو فرا دهند، آيا تو كرانى را كه عقل هم ندارند شنوا توانى كرد؟ (42) و بعضى از اينها كسى است كه بتو مى‏نگرد، آيا تو كورانى را كه هيچ نمى‏بينند هدايت توانى كرد؟ (43) براستى كه خدا به هيچ وجه بمردم ستم نمى‏كند ولى مردم هستند كه بخودشان ستم ميكنند (44).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه یونس آیات 31 تا 40

[سوره يونس (10): آيات 31 تا 33]

قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ مَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ مَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَ فَلا تَتَّقُونَ (31) فَذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَما ذا بَعْدَ الْحَقِّ إِلاَّ الضَّلالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ (32) كَذلِكَ حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (33)

ترجمه‏

بگو كيست كه شما را از آسمان و زمين روزى دهد، يا كيست كه چشم و گوشها را مالك گردد، و كيست كه زنده را از مرده بيرون آورد، و مرده را از زنده پديد آرد، و كيست كه تدبير كار را بكند، خواهند گفت: خدا، بگو پس چرا از وى نمى‏ترسيد (31) پس اين است خدا پروردگار حقيقى شما، و از حق كه گذشت جز گمراهى چيست؟

پس بكجا ميرويد؟ (32) اين چنين كلمه پروردگارت بر كسانى كه نافرمانى كردند محقق گشته كه آنها ايمان نمي آورند (33).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه یونس آیات 11 تا 20

 [سوره يونس (10): آيات 11 تا 12]

وَ لَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ (11) وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى‏ ضُرٍّ مَسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (12)

ترجمه:

و اگر خدا در مورد شتاب مردم در (استجابت) دعاى شر شتاب ميفرمود همانند دعاى خير محققاً عمرشان سر آمده بود (و نابود شده بودند) ولى ما كسانى را كه انتظار قيامت را ندارند بحال خود واميگذاريم كه در سركشى خود سرگردان باشند (11) و چون به انسان محنتى برسد در حال خفته يا نشسته يا ايستاده (در هر حالى كه هست) ما را بخواند، و چون محنتش را برطرف كنيم براه خود برود چنان كه گويى هيچگاه ما را براى محنتى كه بدو رسيده بود نخوانده است اين چنين براى اسرافگران كارهايشان جلوه‏گر شده است. (12)

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه یونس آیات 1 تا 10

سوره يونس‏

بيشتر مفسران گفته‏اند كه اين سوره در مكه نازل شده ولى ابن عباس و قتاده گويند: سه آيه آن يعنى از آيه «فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ ...» تا سه آيه، در مدينه و ما بقى در مكه نازل گرديد. و ابن مبارك گويد: جز آيه «وَ مِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ ...» كه در شأن يهود نازل شد ما بقى آن مكى است.

فضيلت اين سوره‏

ابى بن كعب از رسول خدا- صلى اللَّه عليه و آله- روايت كرده كه فرمود: هر كس اين سوره را بخواند ده حسنه خدا بدو عطا ميكند بشماره هر كس كه يونس پيغمبر را تصديق كرده و يا تكذيب نموده، و بشماره هر كس كه همراه فرعون غرق شده است.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 122 تا 129

[سوره التوبة (9): آيات 122 تا 125]

وَ ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ (122) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَ لْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (123) وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّكُمْ زادَتْهُ هذِهِ إِيماناً فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزادَتْهُمْ إِيماناً وَ هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (124) وَ أَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ وَ ماتُوا وَ هُمْ كافِرُونَ (125)

ترجمه‏

مؤمنان نبايد همگى (براى جنك) كوچ كنند، چرا نبايد از هر گروه دسته‏اى كوچ كنند تا (كوچ كنندگان يا بازماندگان) در كار دين علم بياموزند و چون بنزد قومشان بازگشتند (يا قومشان بنزد آنها بازگشتند) آنها را بترسانند شايد آنها بترسند (122) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد پيكار كنيد با كافرانى كه مجاور شمايند آنها بايد در شما درشتى (و خشونتى) ببينند و بدانيد كه خدا يار پرهيزكاران است (123) و چون سوره‏اى نازل گردد برخى از ايشان گويند: اين سوره بر ايمان كداميك از شما افزايد؟ اما آنان كه براستى ايمان آورده‏اند ايمانشان را بيفزوده و شادمانى ميكنند (124) و اما آنان كه در دلشان بيمارى است پليدى (نفاق و كفر) بر پليديشان افزوده گردد و بحال كفر جان دادند (125).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 111 تا 121

[سوره التوبة (9): آيات 111 تا 112]

إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (111) التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (112)

ترجمه‏

خدا از مردمان با ايمان جانها و مالهاشان را خريد كه (در عوض) بهشت از آنها باشد، كار زار كنند در راه خدا، بكشند و كشته شوند، و اين وعده‏اى است بر خدا كه در تورات و انجيل و قرآن بر او قطعى گشته، و كيست كه بعهد خود وفادارتر از خدا باشد، پس بدين معامله خود كه انجام داده‏ايد خورسند باشيد، و كاميابى بزرگ همين است (111) (اين مؤمنان) توبه كنندگان، و پرستش كنندگان، و ستايش گران، و رهروان، و ركوع و سجده‏گذاران و امر كنندگان بمعروف و نهى كنندگان از منكر و نگهبانان حدود خدايند و مؤمنان را نويد ده (112).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 101 تا 110

 

[سوره التوبة (9): آيات 101 تا 102]

وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلى‏ عَذابٍ عَظِيمٍ (101) وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (102)

ترجمه:

و از آن اعراب باديه نشين كه اطراف (شهر) شمايند منافقان هستند و از مردم مدينه نيز كه اينها بر نفاق خود ثابت و سركش هستند، تو آنها را نمى‏شناسى و ما مى‏شناسيمشان، دو بار عذابشان خواهيم كرد سپس بعذابى بزرگ برده ميشوند (101) و ديگران كه بگناهان خود اعتراف كردند، و عمل شايسته‏اى با عمل بد ديگرى آميخته‏اند، اميد است كه خدا توبه‏شان را بپذيرد كه خدا آمرزنده و مهربان است (102).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 91 تا 100

 [سوره التوبة (9): آيات 91 تا 93]

لَيْسَ عَلَى الضُّعَفاءِ وَ لا عَلَى الْمَرْضى‏ وَ لا عَلَى الَّذِينَ لا يَجِدُونَ ما يُنْفِقُونَ حَرَجٌ إِذا نَصَحُوا لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ ما عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِنْ سَبِيلٍ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (91) وَ لا عَلَى الَّذِينَ إِذا ما أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لا أَجِدُ ما أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَ أَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَناً أَلاَّ يَجِدُوا ما يُنْفِقُونَ (92) إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَ هُمْ أَغْنِياءُ رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوالِفِ وَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (93)

ترجمه:

بر ناتوان و نه بر بيماران و نه بر آنان كه براى هزينه (سفر) چيزى ندارند در صورتى كه براى خدا و رسول او خير خواهى كنند باكى (از تخلف در جهاد) نيست (چون) كه راهى (براى تعرض) بر ضد نيكوكاران نيست و خدا آمرزنده و مهربان است (91) و نه بر آن دسته (از مؤمنانى) كه چون بنزد تو آمدند تا (بر مركبى) سوارشان كنى (در جواب) گفتى: چيزى كه شما را بر آن سوار كنم ندارم و آنها (نيز بدنبال اين جواب) با چشم گريان باز گشتند و محزون و غمگينند كه چرا چيزى براى خرج كردن (و هزينه سفر) ندارند (92) راه (تعرض و عقاب) بر آن كسانى است كه با اينكه توانگرند از تو رخصت (ماندن) ميخواهند، اينان راضى هستند كه جزء بازماندگان (همچون زنان و كودكان) باشند و خدا بر دلهاشان مهر نهاده كه ايشان نميدانند (93).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 81 تا 90

[سوره التوبة (9): آيات 81 تا 83]

فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَرِهُوا أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قالُوا لا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ قُلْ نارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ كانُوا يَفْقَهُونَ (81) فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلاً وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (82) فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلى‏ طائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَداً وَ لَنْ تُقاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفِينَ (83)

ترجمه‏

بازماندگان (از جهاد) از تخلف خود پس از رفتن رسول خدا خوشحال گشتند و خوش نداشتند كه با مالها و جانهاى خويش در راه خدا جهاد كنند و گفتند: در اين گرما بيرون نرويد، بگو آتش دوزخ داغ‏تر است اگر ميفهميد (81) بكيفر كارهايى كه ميكرده‏اند بايد كم بخندند و بسيار بگريند (82) اگر خدا ترا سوى دسته‏اى از اينان (در مراجعت بمدينه) باز گردانيد، و از تو اجازه بيرون آمدن خواستند بگو هرگز با من بيرون نيائيد و هرگز بهمراه من با دشمنى كار زار نكنيد كه شما در نخستين بار بتخلف (از جهاد) راضى گشتيد و اينك نيز با واماندگان (در خانه‏هاى خود) بنشينيد (83).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 71 تا 80

 

[سوره التوبة (9): آيات 71 تا 73]

وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ يُطِيعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (71) وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72) يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (73)

ترجمه:

مردان و زنان مؤمن دوستدار (و كمككار) يكديگرند بمعروف واميدارند، و از منكر باز ميدارند، نماز بپا ميدارند، و زكات ميدهند، و خدا و پيغمبرش را فرمان مى‏برند، اينان را خدا مورد رحمت خويش قرار ميدهد، كه براستى خدا نيرومند و فرزانه است (71) خدا بمردان و زنان با ايمان بهشتهايى را وعده داده كه نهرها در آن جارى است و در آن جاويدانند و جايگاههاى پاكيزه در بهشتهاى عدن، و خوشنودى خدا (از آنها) بزرگتر (از همه اين نعمتها) است، و كاميابى بزرگ همين است (72) اى پيغمبر با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنها سخت بگير و جايگاهشان دوزخ است كه بد منزلگاهى است (73).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 61 تا 70

[سوره التوبة (9): آيات 61 تا 63]

وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ يُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (61) يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنِينَ (62) أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحادِدِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِداً فِيها ذلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ (63)

ترجمه:

و برخى از ايشان پيغمبر را بيازارند و گويند: او گوش است، (و هر چه را مى‏شنود زود باور ميكند) بگو براى شما گوش خوبى است كه خدا را تصديق كند و مؤمنان را (نيز) تصديق كند و براى آنان كه از شما ايمان آورده‏اند رحمتى است، و آنان كه رسول خدا را بيازارند عذابى دردناك دارند (61) اينان براى شما بخدا قسم خورند تا شما را راضى سازند، و اگر ايمان داشتند بهتر آن بود كه خدا و رسول او را از خود راضى سازند (62) مگر نميدانند كه هر كس با خدا و رسولش بمخالفت برخيزد كيفرش آتش دوزخ است كه هميشه در آن باشند و اين رسوايى بزرگى است (63).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 49 تا 60

 

[سوره التوبة (9): آيات 49 تا 52]

وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَ لا تَفْتِنِّي أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِينَ (49) إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنا أَمْرَنا مِنْ قَبْلُ وَ يَتَوَلَّوْا وَ هُمْ فَرِحُونَ (50) قُلْ لَنْ يُصِيبَنا إِلاَّ ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (51) قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ (52)

ترجمه‏

و برخى از آنها گويند بما اجازه (ماندن) بده (و ما را از جنگ معاف دار) و بفتنه‏ام مينداز، بدانيد كه (اينان) خود در فتنه افتادند، و همانا جهنم بكافران احاطه دارد (49) اگر حادثه خوشى بتو رسد بر آنها ناگوار آيد (و غمگينشان سازد) و اگر حادثه ناگوارى بتو رسد گويند: ما از پيش احتياط كار خود كرديم و شادمان باز گردند (50) بگو: هرگز چيزى جز آنچه خدا براى ما مقرر كرده بما نخواهد رسيد كه او مولا (و ياور) ما است و البته مؤمنان بايد بر خدا توكل كنند (51) بگو آيا براى ما جز يكى از دو نيكى (فتح يا خلود در بهشت) را انتظار ميبريد؟ ولى ما درباره شما انتظار داريم كه خدا بعذابى از جانب خود دچار كند يا بدست ما نابودتان كند، پس شما (براى ما) انتظار بريد كه ما نيز (براى شما) انتظار ميبريم (52).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 41 تا 48

[سوره التوبة (9): آيات 41 تا 43]

انْفِرُوا خِفافاً وَ ثِقالاً وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (41) لَوْ كانَ عَرَضاً قَرِيباً وَ سَفَراً قاصِداً لاتَّبَعُوكَ وَ لكِنْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ وَ سَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنا لَخَرَجْنا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ (42) عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ (43)

ترجمه‏

سبكبار باشيد يا سنگين بار (در هر حال براى جهاد با مشركان) بيرون رويد، و در راه خدا با مال و جان خويش جهاد كنيد كه اين براى شما بهتر است اگر بدانيد (41) اگر بهره‏اى نزديك و سفرى كوتاه بود پيروى تو را ميكردند (و بى‏چون و چرا همراهت ميآمدند) ولى اين مسافت بنظرشان دور آمد، و بزودى (آنان كه بجهاد حاضر نشدند) براى تو بخدا سوگند ميخورند كه ما اگر ميدانستيم با شما بيرون ميشديم، اينان (با اينكار) خود را بهلاكت (و نابودى) مياندازند، و خدا ميداند كه آنها دروغ ميگويند (42) خدا از تو بگذرد چرا پيش از آنكه راستگويان بر تو آشكار شوند و دروغگويان را بشناسى به آنها اجازه (تخلف از جنگ را) دادى (43)؟

ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏11، ص: 100

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 30 تا 40

[سوره التوبة (9): آيات 30 تا 31]

وَ قالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى‏ الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ يُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ (30) اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (31)

ترجمه:

يهود گفتند: عزيز پسر خدا است، و نصارى گفتند: مسيح پسر خدا است، اين گفتارى است كه اينها بدهنهاى خود گويند، و (در اين گفتار) شباهت دارند بگفتار كسانى كه پيش از آن كافر بوده‏اند، خدايشان بكشد كه چگونه (بخدا) بهتان ميزنند (30) اينان غير خدا علماء و راهبان خود و مسيح پسر مريم را خدايان خود گرفتند، با اينكه مأمور نبودند جز آنكه خداى يكتايى را كه معبودى جز او نيست پرستش كنند، منزه است خدا از آنكه شريك او پندارند. (31)

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 19 تا 29

[سوره التوبة (9): آيات 19 تا 22]

أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (19) الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ (20) يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ (21) خالِدِينَ فِيها أَبَداً إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (22)

ترجمه:

آيا (منصب) سقايت (و آب دادن) حاجيان و تعمير مسجد حرام را با (مقام) آن كس كه بخدا و روز قيامت ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده يكسان كرده‏ايد؟

آنها نزد خدا يكسان نيستند، و خدا مردمان ستمكار را هدايت نميكند (19) آن كسانى كه ايمان آورده و هجرت كردند و بمال و جان خود در راه خدا جهاد كرده‏اند در درجه (و مقام) برترند (و رتبه والاترى) نزد خدا (دارند) و آنها بخصوص كاميابان هستند (20) پروردگارشان آنها را برحمت و خوشنودى خويش و (هم) ببهشتهايى كه در آنها نعمتهاى جاودانى است نويد و مژده دهد (21) كه براى هميشه در آن جاويدانند، براستى كه نزد خدا (براى كردار نيك) پاداشى بس بزرگ است (22).

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 9 تا 18

[سوره التوبة (9): آيات 9 تا 13]

اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (9) لا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ (10) فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (11) وَ إِنْ نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَيْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ (12) أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (13)

ترجمه‏

آيات خدا را ببهايى اندك فروختند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند براستى كه آنها چه بد ميكردند (9) اينان درباره مؤمنى رعايت خويشاوندى و عهد و پيمانى را نميكنند و اينان مردمانى متجاوز هستند (10) پس اگر توبه كردند و نماز بپا داشتند و زكاة دادند در اينصورت برادران دينى شما هستند، و ما آيات خود را براى مردمانى كه دانايند شرح دهيم (و بيان كنيم) (11) و اگر سوگند و عهد خود را پس از (بستن) پيمان بشكنند، و به دين شما طعن زنند با پيشوايان (و سران) كفر كار زار كنيد كه آنها را سوگند و عهدى نيست (و پاى بند پيمان خود نيستند) شايد دست بدارند (و بس كنند) (12) چرا كار زار نكنيد با مردمى كه عهد و سوگندهاى خود را شكستند و در صدد بيرون كردن پيغمبر بر آمدند، در صورتى كه نخستين بار آنها آغاز جنگ (يا دشمنى يا پيمان شكنى) را با شما كردند، آيا از آنها ترس و واهمه داريد، با اينكه خدا سزاوارتر است كه از او ترس داشته باشيد اگر براستى مؤمن هستيد (13)

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه توبه آیات 1 تا 8

 بسم اللَّه الرحمن الرحيم‏

[سوره توبه‏]

سوره توبه اين سوره تمامى آن در مدينه نازل شده، و برخى گفته‏اند: جز دو آيه آن.

- يعنى آيه: «لَقَدْ جاءَكُمْ ...» تا آخر سوره- در مدينه نازل شده است.

سوره توبه در سال نهم هجرت نازل شد، و فتح مكه در سال هشتم بود، و حجة الوداع سال دهم. و مجاهد و قتاده گفته‏اند: آخرين سوره‏اى كه در مدينه برسول خدا- صلى اللَّه عليه و آله- نازل شد همين سوره مباركه بود.

عدد آيات اين سوره:

عدد آيات اين سوره نزد كوفيان 129 آيه است و نزد ديگران 130 آيه.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 72 تا 75

[سوره الأنفال (8): آيه 72]

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يُهاجِرُوا ما لَكُمْ مِنْ وَلايَتِهِمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ حَتَّى يُهاجِرُوا وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلى‏ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِيثاقٌ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (72)

ترجمه:

كسانى كه ايمان آورده و مهاجرت كرده و با مال و جان در راه خدا به جهاد پرداخته‏اند و كسانى كه مأوى داده و يارى كرده‏اند، اينان دوستان يكديگر هستند و كسانى كه ايمان آورده و مهاجرت نكرده‏اند، ميان شما و ايشان دوستى و همكارى نيست و اگر در راه دين از شما كمك بخواهند، بر شماست كمك ايشان. مگر اينكه در برابر قومى باشد كه ميان شما و ايشان پيمانى است و خداوند بكردار شما بيناست.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 62 تا 71

 

[سوره الأنفال (8): آيات 62 تا 63]

وَ إِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ (62) وَ أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ما أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (63)

ترجمه:

اگر بخواهند با تو نيرنگ كنند، خداوند براى تو كافى است. اوست كه ترا بوسيله پيروزى و بوسيله مؤمنان، تأييد كرد و ميان دلهاى آنها دوستى و الفت بوجود آورد. اگر همه ثروت زمين را انفاق مى‏كردى، ميان دلهاى ايشان ايجاد الفت نمى‏كردى. لكن خداوند ميان آنها ايجاد الفت كرد. او توانا و حكيم است.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 52 تا 61

[سوره الأنفال (8): آيات 52 تا 54]

كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقابِ (52) ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلى‏ قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (53) كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ كُلٌّ كانُوا ظالِمِينَ (54)

ترجمه:

روش اينان مانند روش آل فرعون و گذشتگان است كه به آيات خدا كافر شدند و خداوند آنها را بگناهانشان گرفتار ساخت خداوند نيرومند و سخت كيفر است.

اين كيفر، بخاطر اين است كه خداوند نعمتى را كه بقومى ارزانى داشته است، تغيير نمى‏دهد، مگر اينكه آنها حالات نفسانى خود را تغيير دهند و خداوند شنوا و دانا است. روش اينان مثل روش آل فرعون و گذشتگان است كه آيات خدا را تكذيب كردند و ما آنها را بگناهانشان هلاك و آل فرعون را غرق كرديم و همگى ستمكار بودند.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 41 تا 51

 [سوره الأنفال (8): آيه 41]

وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى‏ وَ الْيَتامى‏ وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ ما أَنْزَلْنا عَلى‏ عَبْدِنا يَوْمَ الْفُرْقانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ وَ اللَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (41)

ترجمه:

بدانيد كه غنيمتى را كه بدست مى‏آوريد، خمس آن براى خدا و رسول و خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و مسافران تهيدست است، در صورتى كه بخدا و آنچه بر بنده خود در روز فرقان، روزى كه دو گروه بيكديگر برخوردند، نازل كرديم، ايمان داشته باشيد و خداوند بر هر چيزى قادر است.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 31 تا 40

[سوره الأنفال (8): آيات 31 تا 34]

وَ إِذا تُتْلى‏ عَلَيْهِمْ آياتُنا قالُوا قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا إِنْ هذا إِلاَّ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ (31) وَ إِذْ قالُوا اللَّهُمَّ إِنْ كانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ أَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ أَلِيمٍ (32) وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (33) وَ ما لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَ هُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ ما كانُوا أَوْلِياءَهُ إِنْ أَوْلِياؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (34)

ترجمه:

هنگامى كه آيات ما بر آنها خوانده شود، گويند: شنيديم. اگر بخواهيم مثل اين را مى‏گوييم. اين قرآن، چيزى جز قصه‏هاى گذشتگان نيست. و بياد آور هنگامى كه گفتند: خدايا، اگر اين قرآن، حق و از جانب تست، بر سر ما از آسمان سنگ ببار يا عذابى دردناك براى ما بفرست. خداوند با بودن تو در ميان ايشان، آنها را عذاب نميكند و خداوند آنها را در حال استغفار، عذاب كننده نيست. چرا خداوند آنها را عذاب نكند؟ حال آنكه از مسجد الحرام جلوگيرى مى‏كنند و دوستان آن نيستند. دوستان آن تنها مردم متقى هستند. لكن بيشتر آنها نمى‏دانند.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 22 تا 30

 

 

 

[سوره الأنفال (8): آيات 22 تا 25]

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لا يَعْقِلُونَ (22) وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْراً لَأَسْمَعَهُمْ وَ لَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَ هُمْ مُعْرِضُونَ (23) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ وَ أَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ (25)

ترجمه:

بدترين موجودات، آنهايى هستند كه كر و لالند و تعقل نمى‏كنند. اگر خداوند در آنها خيرى سراغ داشت، به آنها مى‏شنوانيد و اگر به آنها مى‏شنوانيد، اعراض مى‏كردند.

اى مردمى كه ايمان آورده‏ايد، خدا و رسول را هنگامى كه پيامبر شما را به آنچه شما را حيات مى‏بخشد، فرا بخواند، اجابت كنيد و بدانيد كه خداوند ميان انسان و دلش حائل مى‏شود و بسوى او محشور مى‏شويد. بپرهيزيد از فتنه‏اى كه تنها دامن ستمگران شما را نمى‏گيرد و بدانيد كه كيفر خداوند سخت است.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 9 تا 21

 

[سوره الأنفال (8): آيات 9 تا 14]

إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُرْدِفِينَ (9) وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلاَّ بُشْرى‏ وَ لِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (10) إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلى‏ قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدامَ (11) إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْناقِ وَ اضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنانٍ (12) ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَنْ يُشاقِقِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ (13)

ذلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَ أَنَّ لِلْكافِرِينَ عَذابَ النَّارِ (14)

ترجمه:

هنگامى كه به درگاه خداوند استغاثه كرديد و خداوند شما را اجابت كرد و گفت: شما را بهزار فرشته كه هزارى ديگر به دنبال دارد، يارى مى‏كنم. اين امداد را بمنظور بشارت و آرامش دلهاى شما انجام داد و فتح و پيروزى تنها از جانب‏ خداست كه توانا و حكيم است. هنگامى كه بمنظور ايمنى از دشمن بر شما خواب افكند و از آسمان بر شما باران نازل كرد تا شما را تطهير كند و پليدى شيطان را از شما دور كند و دلهاى شما را سخت گرداند و پاهاى شما را استوار دارد. هنگامى كه خدايت به فرشتگان وحى كرد كه من با شمايم. مردم مؤمن را استوار داريد.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انفال آیات 1 تا 8

سوره انفال‏

اين سوره، بقول ابن عباس و قتاده، بجز هفت آيه آن كه در مكه نازل شده است، مدنى است. آيات مدنى آن از آيه «وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا ...» شروع مى‏شود. و حسن و عكرمه گويند: تمام سوره در جنگ بدر نازل شده است.

شماره آيات‏

بنا به تعداد شاميان 77 آيه و بنا به تعداد بصريان و حجازيان 76 آيه و بنا به تعداد كوفيان 75 آيه است. (اختلافات را در جاى خود ذكر مى‏كنيم.)

فضيلت سوره‏

ابى بن كعب، از پيامبر نقل كرده است كه: هر كس سوره انفال و برائت را قرائت كند، روز قيامت، من شفيع و گواه او خواهم بود. او از نفاق، برى است و بعدد هر منافقى در دنيا ده حسنه به او داده ميشود و ده گناه از او برداشته مى‏شود و ده درجه بر درجاتش افزوده ميشود و عرش و حاملان آن در ايام زندگى برايش طلب رحمت مى‏كنند.

عياشى از امام صادق (ع) روايت كرده است كه: هر كس سوره انفال و برائت را در هر ماه بخواند، هرگز نفاق بقلبش وارد نمى‏شود و حقاً از شيعه امير المؤمنين است و روز قيامت از خوانهاى بهشت، ميخورد تا مردم از حساب تمام شوند.

محمد بن مسلم از امام باقر (ع) نقل كرده است كه: در سوره انفال قطع بينى‏هاست (زيرا مشتمل بر آيه خمس است)

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 201 تا 206

[سوره الأعراف (7): آيات 201 تا 203]

إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (201) وَ إِخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ (202) وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى‏ إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203)

ترجمه:

آنان كه تقوى پيشه كرده‏اند، هر گاه وسوسه‏اى شيطانى آنها را لمس كند، متذكر ميشوند و براى رشد و صلاح بصيرت دارند. و شيطانها مشركين را بگمراهى مى‏كشانند و از آنها دست برنمى‏دارند. هر گاه آيه‏اى براى آنها نياورى، گويند: چرا آيه‏اى اختيار نكردى و نياوردى؟ بگو: همانا پيرو آن چيزى هستم كه از خدايم بمن وحى شود. اين است براهين خداى شما و هدايت و رحمت براى مردم مؤمن.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 182 تا 188

[سوره الأعراف (7): آيات 182 تا 186]

وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ (182) وَ أُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (183) أَ وَ لَمْ يَتَفَكَّرُوا ما بِصاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذِيرٌ مُبِينٌ (184) أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْ‏ءٍ وَ أَنْ عَسى‏ أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (185) مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلا هادِيَ لَهُ وَ يَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ (186)

ترجمه‏

كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، بزودى از جايى كه ندانند گرفتارشان مى‏كنيم. آنها را مهلت مى‏دهم، زيرا كيفر من دشوار است. آيا فكر نمى‏كنند كه صاحب آنها مجنون نيست؟ او فقط ترساننده‏اى آشكار است. آيا در ملكوت آسمانها و زمين و آنچه خدا آفريده و اينكه شايد اجل آنها نزديك باشد، نمى‏انديشند؟ بكدام حديث، بعد از قرآن، ايمان مى‏آورند؟ هر كه را خدا گمراه كند، رهنمايى ندارد و آنان را در سرگردانى رها مى‏كند.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 171 تا 181

[سوره الأعراف (7): آيات 171 تا 174]

وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَ ظَنُّوا أَنَّهُ واقِعٌ بِهِمْ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (171) وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى‏ شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هذا غافِلِينَ (172) أَوْ تَقُولُوا إِنَّما أَشْرَكَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ وَ كُنَّا ذُرِّيَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ أَ فَتُهْلِكُنا بِما فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (173) وَ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ وَ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (174)

ترجمه:

و هنگامى كه كوه را همچون سر سايه‏اى بر سر آنها قرار داديم و پنداشتند كه بر سرشان فرو مى‏آيد و گفتيم: با جديت، آنچه بر شما نازل كرده‏ايم بگيريد و مطالب آن را بياد آوريد، تا اهل تقوى باشيد. و ياد آور هنگامى كه خداوند از پشت بنى آدم، ذريه ايشان را درآورد و آنها را بر خويشتن گواه گرفت و گفت: آيا من خداى شما نيستم؟ گفتند: آرى شهادت داديم، تا روز قيامت نگوييد: ما از اين امر غافل بوديم يا اينكه نگوييد: پدران ما قبل از ما مشرك بودند و ما فرزندان آنها و بدنبال آنها بوديم. آيا ما را بكردار اهل باطل، هلاك مى‏كنى؟ بدين ترتيب، آيات را تفصيل مى‏دهيم، براى اينكه بازگشت كنند.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 161 تا 170

[سوره الأعراف (7): آيات 161 تا 162]

وَ إِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ وَ كُلُوا مِنْها حَيْثُ شِئْتُمْ وَ قُولُوا حِطَّةٌ وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً نَغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئاتِكُمْ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (161) فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَظْلِمُونَ (162)

ترجمه:

و ياد آور هنگامى كه به آنها گفته شد، در اين قريه ساكن شويد و از هر جاى آن مى‏خواهيد بخوريد و از خدا بخواهيد كه بار شما را سبك گرداند و در حالى كه سجده ميكنيد، از در داخل شويد تا گناهان شما را بيامرزيم. بزودى بر پاداش نيكو كاران مى‏افزاييم. كسانى كه در ميان آنها ظالم شدند، غير از آنچه به آنها گفته شده بود، گفتند و بر آنها بواسطه ستمشان از آسمان عذاب فرستاديم.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 150 تا 160

[سوره الأعراف (7): آيات 150 تا 151]

وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسى‏ إِلى‏ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ بِئْسَما خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ كادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْداءَ وَ لا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (150) قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِأَخِي وَ أَدْخِلْنا فِي رَحْمَتِكَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (151)

ترجمه:

همين كه موسى با خشم و تاسف، بسوى قوم خود بازگشت، گفت: بعد از من كار زشتى انجام داديد! آيا در امر خدا تعجيل كرديد؟ لوحه‏ها را انداخت و سر برادرش را گرفت و كشيد. هارون گفت: فرزند مادر، قوم، مرا ناتوان كردند و نزديك بود مرا بكشند. دشمنان را از من شاد مكن و مرا با قوم ستمكار قرار مده. موسى گفت:

خدايا مرا و برادرم را بيامرز و ما را در رحمت خود داخل كن و تو ارحم الراحمينى.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 141 تا 149

[سوره الأعراف (7): آيات 141 تا 142]

وَ إِذْ أَنْجَيْناكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذابِ يُقَتِّلُونَ أَبْناءَكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ وَ فِي ذلِكُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ (141) وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ قالَ مُوسى‏ لِأَخِيهِ هارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ (142)

ترجمه:

هنگامى را بياد آوريد كه شما را از فرعونيان نجات داديم. آنها شما را خوار و ذليل و گرفتار عذاب سخت مى‏كردند. پسرانتان را مى‏كشتند و زنانتان را زنده مى‏گذاشتند. در اين نجات، نعمت بزرگى بود از جانب خداوندتان. با موسى سى شب مواعده كرديم و بده شب تمام كرديم و او ميقات پروردگارش را در چهل شب، به پايان رسانيد و به برادرش هارون گفت: در ميان قوم من خليفه من باش، و اصلاح كن و پيرو راه تبه‏كاران مباش.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 132 تا 140

[سوره الأعراف (7): آيات 132 تا 133]

وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (132) فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الطُّوفانَ وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ وَ الدَّمَ آياتٍ مُفَصَّلاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَ كانُوا قَوْماً مُجْرِمِينَ (133)

ترجمه:

گفتند: هر معجزه‏اى كه براى مسحور كردن ما بياورى، بتو ايمان نمى‏آوريم.

ما بر آنها طوفان و ملخ و شپش و غورباغه و خون، كه معجزاتى آشكار بودند، نازل كرديم.

آنها تكبر كردند و قومى مجرم بودند.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 123 تا 131

[سوره الأعراف (7): آيات 123 تا 126]

قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هذا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (123) لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (124) قالُوا إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ (125) وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ (126)

ترجمه‏

فرعون گفت: پيش از آنكه شما را اجازه دهم ايمان آورديد. اينست نيرنگى كه شما در شهر بكار برديد تا مردم را از شهر خارج كنيد و بزودى مى‏دانيد. دست ها و پاهاى شما را از جانب مخالف قطع مى‏كنم آن گاه شما را بدار مى‏آويزم. گفتند: ما بسوى خدايمان باز گشته‏ايم. ما را عذاب نمى‏كنى مگر بخاطر اينكه به آيات پروردگارمان كه بسوى ما آمده است، ايمان آورده‏ايم، پروردگارا بما صبر عطا كن و ما را به اسلام و ايمان بميران.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 113 تا 122

[سوره الأعراف (7): آيات 113 تا 116]

وَ جاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قالُوا إِنَّ لَنا لَأَجْراً إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغالِبِينَ (113) قالَ نَعَمْ وَ إِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (114) قالُوا يا مُوسى‏ إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَ إِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ (115) قالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ وَ جاؤُ بِسِحْرٍ عَظِيمٍ (116)

ترجمه‏

ساحران نزد فرعون آمده، گفتند: اگر غالب شويم، مزدى داريم؟ گفت: آرى.

شما از مقربان خواهيد بود. گفتند: اى موسى نخست تو عصا را مى‏اندازى يا ما بيندازيم.

گفت: شما بيندازيد. همين كه انداختند، ديدگان مردم را جادو كردند و آنها را بوحشت انداختند و سحرى بزرگ آوردند.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 100 تا 112

[سوره الأعراف (7): آيات 100 تا 102]

أَ وَ لَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ أَهْلِها أَنْ لَوْ نَشاءُ أَصَبْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ نَطْبَعُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ (100) تِلْكَ الْقُرى‏ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبائِها وَ لَقَدْ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَما كانُوا لِيُؤْمِنُوا بِما كَذَّبُوا مِنْ قَبْلُ كَذلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِ الْكافِرِينَ (101) وَ ما وَجَدْنا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَكْثَرَهُمْ لَفاسِقِينَ (102)

ترجمه‏

آيا خداوند براى مردمى كه بعد از هلاك ساكنان زمين جانشين آنها شدند بيان نفرمود كه اگر بخواهيم آنها را بگناهشان گرفتار مى‏كنيم و بر دلشان مهر مى‏زنيم تا موعظه را نشنوند؟ اين است قريه‏هايى كه سرگذشتشان را براى تو بيان مى‏كنيم.

پيامبران ما با دلايل روشن بسوى آنها آمدند. آنها به آنچه پيش از هلاك تكذيب كرده بودند، ايمان نمى‏آوردند. اينطور خداوند بر دل كافران مهر مى‏زند. براى بيشتر آنها عهدى نيافتيم و بيشتر آنها را فاسق يافتيم.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 90 تا 99

[سوره الأعراف (7): آيات 90 تا 93]

وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ (90) فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (91) الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْباً كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْباً كانُوا هُمُ الْخاسِرِينَ (92) فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ يا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ نَصَحْتُ لَكُمْ فَكَيْفَ آسى‏ عَلى‏ قَوْمٍ كافِرِينَ (93)

ترجمه‏

گروهى از كافران قومش بديگران گفتند: اگر پيروى از شعيب كنيد، زيانكار خواهيد بود. سرانجام صيحه‏اى (يا زلزله‏اى) آنها را فرو گرفت و همگى در خانه‏ها بمردند. آنان كه تكذيب شعيب ميكردند، گويى در آن خانه نزيسته بودند. آنان كه تكذيب شعيب ميكردند، خودشان زيانكار بودند. شعيب از آنها اعراض كرده، گفت:

اى قوم، دستورات پروردگارم را به شما ابلاغ و شما را نصيحت كردم. چرا بر مردم كافر تأسف بخورم؟!

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 73 تا 79

[سوره الأعراف (7): آيات 73 تا 79]

وَ إِلى‏ ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوها تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (73) وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ عادٍ وَ بَوَّأَكُمْ فِي الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِها قُصُوراً وَ تَنْحِتُونَ الْجِبالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (74) قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَ تَعْلَمُونَ أَنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ قالُوا إِنَّا بِما أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ (75) قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِي آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ (76) فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَ قالُوا يا صالِحُ ائْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ (77)

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (78) فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ يا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسالَةَ رَبِّي وَ نَصَحْتُ لَكُمْ وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحِينَ (79)

ترجمه‏

و صالح را بسوى برادرانش ثمود فرستاديم. گفت: اى قوم، خدا را پرستش كنيد.

جز او براى شما خدايى نيست. از جانب خداوند براى شما معجزه آمد. اين است شتر خدا كه براى شما معجزه‏اى است. بگذاريد در زمين خدا بچرد و به او آسيب نرسانيد كه گرفتار عذابى دردناك مى‏شويد. بياد آوريد كه خداوند پس از عاد شما را خليفه كرده و در روى زمين ماوى داده كه از صحراهاى آن قصرها و از كوه‏هاى آن خانه‏ها درست كنيد. نعمتهاى خدا را ياد كنيد و در روى زمين فساد نكنيد. گروهى از متكبرين قومش بمؤمنين ضعيف گفتند: آيا علم داريد كه صالح فرستاده خداست؟ گفتند: ما به آنچه بسوى او فرستاده شده است، مؤمنيم. متكبران قوم گفتند: ما به آنچه شما به آن ايمان داريد كافريم. سرانجام شتر را مجروح و از فرمان خدا سرپيچى كردند و گفتند: اى صالح، اگر از فرستادگان خدايى، آنچه ما را به آن مى‏ترساندى، بياور.

بدنبال آن صيحه‏اى آنها را فرو گرفت و در خانه‏هايشان بهلاك رسيدند. صالح از آنها اعراض كرد و فرمود: اى قوم، رسالت پروردگارم را به شما ابلاغ كردم و شما را پند دادم ولى شما پند دهندگان را دوست نمى‏داشتيد.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 59 تا 72

[سوره الأعراف (7): آيات 59 تا 64]

لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (59) قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (60) قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ (61) أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (62) أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى‏ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (63)

فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ (64)

ترجمه‏

نوح را بسوى قومش فرستاديم. گفت: اى قوم، خدا را پرستش كنيد، شما را جز او خدايى نيست. مى‏ترسم كه دچار عذابى بزرگ شويد. گروهى از قومش گفتند:

ما ترا در گمراهى آشكار ميدانيم. گفت: اى قوم، گمراهى دامنگير من نيست. من فرستاده‏اى هستم از جانب پروردگار جهانيان كه رسالتهاى پروردگارم را به شما ابلاغ و شما را نصيحت ميكنم و از جانب خدا چيزهايى ميدانم كه شما نميدانيد. آيا تعجب ميكنيد كه: وحيى از جانب پروردگارتان بر مردى از خودتان نازل شده است تا شما را بترساند و شما تقوى پيشه كنيد، شايد به شما رحم شود؟! او را تكذيب كردند و ما او و كسانى كه در كشتى با او بودند نجات داديم و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، غرق كرديم، كه آنها قومى كور دل بودند.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 52 تا 58

[سوره الأعراف (7): آيات 52 تا 53]

وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‏ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (52) هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَيَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (53)

ترجمه‏

ما بآنها كتابى نازل كرديم كه از روى علم بمنظور هدايت و رحمت مؤمنان تفصيل داديم. آيا جز انجام آيه‏هاى آن انتظارى دارند؟ روزى كه آيات آن انجام پذيرد، آنان كه بدست فراموشيش سپرده بودند، گويند: فرستادگان پروردگارمان بحق آمدند. آيا ما را فرياد رسانى هستند كه ما را شفاعت كنند؟ يا اينكه آيا بر مى‏گرديم كه جز بآنچه كرده‏ايم بكنيم؟ خود را بزيان افكنده‏اند و آنچه افترا مى‏بستند، گم شد.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 42 تا 51

[سوره الأعراف (7): آيات 42 تا 43]

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (42) وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ وَ نُودُوا أَنْ تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)

ترجمه‏

آنان كه ايمان آورده و عمل شايسته كرده‏اند- ما هيچكس را جز به اندازه قدرتش تكليف نمى‏كنيم- اصحاب بهشت بوده، در آن جاودانى هستند. ما كينه را از دل آنها برداشته‏ايم. نهرها از زير پايشان جارى است و گويند: ستايش خدا را كه ما را به اين جايگاه رهنمون شد و اگر ما را هدايت نكرده بود، هرگز به اينجا هدايت نمى‏شديم فرستادگان پروردگار ما بحق آمدند. به آنها ندا ميشود كه اين است بهشت كه بر اثر كارهايى كه كرده‏ايد، بارث به شما رسيده است.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 31 تا 41

[سوره الأعراف (7): آيات 31 تا 32]

يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (31) قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (32)

ترجمه‏

اى اولاد آدم، در هر نمازى زينت خود را بتن كنيد و بخوريد و بنوشيد و اسراف نكنيد كه خدا مردم مسرف را دوست ندارد بگو: كى زينت خدا- كه براى بندگانش خارج كرده است- و روزيهاى پاكيزه را حرام كرده؟ بگو: اينها در روز قيامت، بطور خالص براى كسانى است كه در زندگى دنيا ايمان آورده‏اند. اينطور آيات را براى مردمى كه بدانند، تفصيل مى‏دهيم.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 22 تا 30

[سوره الأعراف (7): آيات 22 تا 25]

فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أَ لَمْ أَنْهَكُما عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَكُما إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبِينٌ (22) قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ (23) قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‏ حِينٍ (24) قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ (25)

ترجمه‏

و بفريبى سقوطشان داد. همين كه از آن درخت خوردند. عورتشان بر ايشان ظاهر شد و شروع كردند به چسبانيدن برگهاى بهشت بخودشان. پروردگارشان آنها را ندا كرد كه مگر شما را از اين درخت نهى نكرده و نگفته بودم كه شيطان براى شما دشمنى آشكار است. گفتند: پروردگارا، بخود ستم كرديم. اگر ما را نيامرزى و بما رحم نكنى، از زيانكاران خواهيم بود.

خداوند فرمود: در حالى كه دشمن يكديگريد، بپايين رويد. در روى زمين تا مدتى براى شما استقرار و بهره بردارى است. فرمود: در زمين زندگى مى‏كنيد و در آن ميميريد و از آن خارج مى‏شويد.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 10 تا 21

[سوره الأعراف (7): آيات 10 تا 13]

وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِيها مَعايِشَ قَلِيلاً ما تَشْكُرُونَ (10) وَ لَقَدْ خَلَقْناكُمْ ثُمَّ صَوَّرْناكُمْ ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ لَمْ يَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ (11) قالَ ما مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (12) قالَ فَاهْبِطْ مِنْها فَما يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيها فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ (13)

ترجمه‏

ما شما را در روى زمين قدرت بخشيديم و براى شما در روى زمين اسباب زندگى قرار داديم و شما بندرت شكر مى‏كنيد، ما شما را آفريديم، سپس بشما صورت بخشيديم، سپس بفرشتگان گفتيم كه آدم را سجده كنيد. فرشتگان سجده كردند ولى ابليس از سجده كنندگان نبود.

خداوند فرمود: ترا چه منع كرد كه هنگامى كه ترا امر كردم، سجده نكنى؟

شيطان گفت: من از او بهترم. مرا از آتش و او را از خاك آفريده‏اى. خداوند فرمود:

از آن فرود آيى. ترا نرسد كه در آنجا تكبر كنى. بيرون رو كه تو از فرومايگان هستى.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه اعراف آیات 1 تا 9

سوره اعراف‏

اين سوره مكى است. از قتاده و ضحاك روايت شده است كه اين سوره مكى است، بجز آيه‏هاى «وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ ... بِما كانُوا يَفْسُقُونَ» (163 تا 165) كه در مدينه نازل شده‏اند.

تعداد آيات‏

به شماره حجازيان و كوفيان 206 آيه و به شماره بصريان و شاميان 205 آيه است (بموارد اختلاف در جاى خود اشاره ميشود)

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انعام آیات 160 تا 165

[سوره الأنعام (6): آيات 160 تا 163]

مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزى‏ إِلاَّ مِثْلَها وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (160) قُلْ إِنَّنِي هَدانِي رَبِّي إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ دِيناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (161) قُلْ إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (162) لا شَرِيكَ لَهُ وَ بِذلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (163)

«1»

ترجمه‏

هر كه نيكى آورد، برايش ده برابر آن است و هر كه زشتى آورد، جز به اندازه آن كيفر داده نميشود و آنها ستم نمى‏شوند.

بگو: خدايم مرا براه راست هدايت كرد، كه دينى است بر قرار و كيش ابراهيم است كه با اخلاص بود و از مشركين نبود. بگو: نماز، قربانى، زندگى و مرگ من براى خدا، پروردگار جهان‏هاست. او را شريكى نيست و بآن مأمور شده‏ام و من نخستين مسلمانم.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انعام آیات 151 تا 159

[سوره الأنعام (6): آيه 151]

قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (151)

ترجمه‏

بگو: بيائيد تا آنچه خدايتان بر شما حرام كرده، قرائت كنم: چيزى را شريك خدا قرار ندهيد و به پدر و مادر نيكى كنيد و فرزندانتان را از ترس فقر نكشيد كه ما شما و ايشان را روزى مى‏دهيم و بزشتى‏هاى آشكار و پنهان نزديك نشويد و نفسى را كه خدا محترم شمرده است، جز بحق نكشيد. اين است وصيتى كه خدا به شما مى‏كند، براى اينكه عقل خود را بكار اندازيد.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انعام آیات 141 تا 150

[سوره الأنعام (6): آيه 141]

وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشاتٍ وَ غَيْرَ مَعْرُوشاتٍ وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفاً أُكُلُهُ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُتَشابِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ آتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصادِهِ وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (141)

ترجمه‏

اوست كه باغهايى آفريد كه درختان آن بعضى بر روى پايه قرار گرفته‏اند و بعضى خود بر روى پا ايستاده‏اند و درخت خرما و زراعت كه ثمر آن مختلف است و زيتون و انار كه بهم شبيه و غير شبيه هستند. هر گاه ثمر داد از ثمر آن بخوريد و حق آن را هنگام چيدنش بدهيد و اسراف نكنيد كه خدا اسراف كنندگان را دوست نمى‏دارد.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انعام آیات 130 تا 140

[سوره الأنعام (6): آيات 130 تا 132]

يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَ لَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آياتِي وَ يُنْذِرُونَكُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا قالُوا شَهِدْنا عَلى‏ أَنْفُسِنا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ شَهِدُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كانُوا كافِرِينَ (130) ذلِكَ أَنْ لَمْ يَكُنْ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرى‏ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها غافِلُونَ (131) وَ لِكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (132)

ترجمه‏

اى گروه جن و انس، آيا پيامبرانى از شما براى اينكه آيات مرا بر شما بخوانند و شما را از ملاقات امروز بترسانند، نزد شما نيامدند؟ گويند: بر خويشتن گواهى مى‏دهيم- زندگى دنيا فريبشان داده بود- و بر خويشتن گواهى مى‏دهند كه كافر بوده‏اند.

اين است كه پروردگارت قريه‏هايى كه مردمشان غافلند، به ستم هلاك نمى‏كند.

همه را از آن عمل‏ها كه كرده‏اند، مرتبه‏هاست و پروردگارت، از كردار ايشان غافل نيست.

ادامه نوشته

متن، ترجمه و تفسیر سوره مبارکه انعام آیات 112 تا 120

[سوره الأنعام (6): آيات 112 تا 113]

وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‏ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (112) وَ لِتَصْغى‏ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ لِيَرْضَوْهُ وَ لِيَقْتَرِفُوا ما هُمْ مُقْتَرِفُونَ (113)

ترجمه‏

همچنين براى هر پيامبرى شيطان هاى انسانى و جنى را دشمن قرار داده‏ايم كه به يكديگر سخنان آراسته و فريبنده القاء مى ‏كنند تا مردم را فريب دهند. اگر خدا مى‏خواست، آنها چنين كارى نمي كردند. آنها را با نسبت‏هاى ناروايى كه مى‏دهند، واگذار. و براى اينكه دل هاى مردمى كه به آخرت ايمان ندارند، به آنها گوش دهند و بپسندند و آنچه مي خواهند بكنند.

ادامه نوشته