گوهر زیبای آفرینش

امام هادی علیه السلام در سال 212 ق. در مدینه متولد شد و تا سال 236ق. در مدینه تشریف داشت و بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام جواد علیه السلام، مقام امامت به آن حضرت رسید؛ در حالی كه سن مبارك آن حضرت حدود 8 یا 9 سال بود و نباید از این موضوع، تعجب کرد؛ زیرا عیسی بن مریم در دوارن كودكی و در گهواره به مقام نبوت رسید و یحیی بن زكریا در دوران كودكی به مقام نبوت رسید.
در حلقه دل ها
امام هادی علیه السلام در مدینه، به تدریس فقه و حدیث مشغول بود و مشكلات مردم را رفع میكرد؛ اما متوكل از این موضوع رنج میبرد؛ زیرا فرماندار مدینه به او گزارش داد که مردمی كه مدینه میآیند، درب منزل امام هادی علیه السلام میروند و مسائل علمی و امور مالی خود را به وی ارجاع میدهند و میترسم روزی بر ضد تو قیام كند. متوكل عباسی، یحیی بن هرثمه را فرستاد؛ تا آن حضرت را از مدینه به سامرا آورد و او امام علیه السلام را که حدود 24 سال داشت، از مدینه به سامرا آورد.
مردم با تجربه ای که از جریان تبعید امامان پیشین خود داشتند، به خوبی دریافته بودند که این مسافرت برای دیدار خلیفه از امام نیست و توطئه ای در کار است. از این گذشته، آنان به خوبی از ماهیت متوکل و کینه توزی او به امام آگاهی داشتند.