در آیه هفت سوره محمد صلی الله علیه و آله و سلم ، خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: «اگر خدا را یاری کنید، او نیز شما را یاری نموده و در سلوک راه حق، قدم هایتان را ثابت و استوار نگه می‌دارد» و یا در سوره بقره می‌فرماید:

«کیست که به خدا قرض نیکویی دهد تا آن را برای او چندین برابر کند؟».(1) ممکن است این سؤال در ذهن کسی خطور کند که خداوند تبارک و تعالی ـ که بی‌نیاز مطلق است و احتیاج در مورد ذات مقدس او متصور نمی‌باشد ـ چگونه چنین درخواستی از بندگان خود نموده است؟