(آیات قرآن و بهائیت(2
سوره هود آيه 7 : و هو الذي خلق السماوات و الارض في سته ايام و كان عرشه علي الماء ليبلوكم ايكم احسن عملا. و لئن قلت انكم لمبعوثون من بعد الموت ليقولن الذين كفرو: ان هذا الا سحر مبين
ترجمه آيه: و اوست کسی که آسمان ها و زمين را در 6 هنگام آفريد و عرش او بر آب بود،تا شما را بیازماید كه عمل كدام يك از شما نیکوکارترید. و اگر بگويي: شما پس از مرگ برانگیخته خواهيد شد قطعا کسانی که کافر شده اند خواهند گفت: اين [ادعا] جز سحري آشكار نيست.
تفسير بهاييت: حسينعلي بها پس از استقرار در عكا از طرف مريدان باغي عايدش شد كه خود آنرا باغ فردوس ناميده بود و در آنجا نهري روان بود. فرمان داد تختي چوبين بر روي نهر زدند و مريدان آنرا مفروش گرداندند. وي هر هفته يكي دو روز در آن باغ رفته ناهار بر سر تخت ميخورد و حوله بر سر كشيده خواب قيلوله مينمود. روزي دو برادر و چهار پسر خود را صدا زده آنان را فرمان داد تا اهل بهاء را خبر دهند كه راز اين آيه كه گفته (و كان عرشه علي الماء) امروز بر ملا شد كه مقصود اين خدا و اين نهر آب و اين تخت است.
سوره اعراف آيه 160 : و قطعناهم اثنتي عشره اسباطا امما و اوحينا الي موسي اذ استسقاه قومه ان اضرب بعصاك الحجر فانبجست منه اثنتي عشره عينا قد علم كل اناس مشربهم و ظللنا عليهم الغمام و انزلنا عليهم المن و السلوي .كلو من طيبات ما رزقناكم و ما ظلمونا و لكن كانو انفسهم يظلمون.
ترجمه آیه: و آنان را به دوازده عشیره که هر یک امتی بودند تقسیم کردیم، و به موسي_وقتی قومش از او آب خواستند _ وحي كرديم که با عصايت بر آن تخته سنگ بزن. پس،از آن،دوازده چشمه جوشید. و هر گروه آبشخور خود را بشناخت.و ابر را بر فراز آنان سایبان کردیم،و گزانگبین و بلدرچین برایشان فروفرستادیم. از چیزهای پاکیزه که روزیتان کرده ایم بخورید. و بر ما ستم نكردند، لیکن بر خودشان ستم می كردند.
تفسير بهاييت: (در يكي از احاديث جعلي شيعي به اين مضمون نوشته شده كه مراد از موسي در اين آيه حضرت محمد و مراد از عصا حضرت علي است و مراد از دوازده چشمه هم دوازده امامند . اين حديث هم به دليل اينكه آيه از محكمات است و موردش مشخص و نامها هم آمده است قابل قبول نيست و معارض با قرآن است و معلوم است كسانيكه بعدا خواسته اند بگويند معجزه حضرت موسي اژدها كردن عصا نبوده بلكه اينها تمثيل است و منظور عصاي امر است! و بدين ترتيب خود را از زير بار معجزه آوردن معاف كنند اين احاديث را هم پيدا كرده و استناد مي كنند.
در هر صورت اين حديث اگر معارض با نص صريح قرآن هم نبود بدليل ضعف سند روايت از درجه اعتبار ساقط بود؛ و جالب اينكه استفاده ايكه در اينمورد از اين حديث شده به فرض اينكه اين حديث واقعيت هم داشت كاملا بي منطق است.) جناب تئوريسن بهاييت در تفسير اين آيه و با استناد به اين حديث گفته بود: چون حضرت امير عصا و دوازده چشمه دوازده امام هستند پس نتيجه عدد سيزده به دست مي آيد پس باب امام سيزدهم است. جالب آنكه باب خودش خود را همان مهدي و امام دوازدهم ميدانست! از طرف ديگر در اين سوره در پايان داستان موسي عليه السلام تأكيد كرده كه اين داستان همان داستاني است كه درباره زندگاني پيغمبران و اقوام مختلف در جاهاي مختلف قرآن ذكر شده است.
سوره اسري آيه 78 : اقم الصلوة لدلوك ااشمس الي غسق الليل و قرءان الفجر ان قرءان الفجر کان مشهودا.
ترجمه: نماز را از زوال آفتاب تا نهایت تاريكي شب بر پا دار(اشاره به وقت نمازهاي پنجگانه)،و نیز نماز صبح را،زیرا نماز صبح همواره مقرون با حضور فرشتگان است.
تفسير بهاييت: (كتاب بحر العرفان) غسق الليل يعني سال 1260 و معني آيه اين است كه تا سال 1260 نماز بخوان و بعد از آن خود را آزاد بگذار.
سوره انبيا آيه 29 : و من يقل منهم اني اله من دونه فذلك نجزيه جهنم. كذلك نجزي الظالمين.
ترجمه: و هر كس از آنها بگويد: من ]نیز [جز او خدايي هستم، او را به دوزخ کیفر ميدهيم.]آری[ سزای ستمكاران را این گونه می دهیم.
بهاييت: حسينعلي بهاء در پاسخ به اين آيه محكم چندين بار گفتند: انني انا الله .لا اله الا انا. من در مناظره ايكه با يكي از مبلغين كردم كه البته فكر نميكرد من ادعاهاي مكرر ميرزا علي محمد و ميرزا حسينعلي را درباره خداييتش ديده باشم اين ادعاي باب را با ادعاي امام زمانيش و ادعاي بندگيش و ادعاهاي ديگرش در كنار هم گذاشتم و گفتم اينها نشانه عدم صداقت يك نفر است. بالاخره تكليفش چه مي شود. ايشان كيست؟
غرور ناشي از جهل و ناداني و ناسپاسي و كفران نعمت در جثه اي ضعيف ولي با باري گران و روح پاك كه امانتي الهي است در جسمي آلوده به خيانتكاري و شرك از دست رفت. پاسخش هم اين بود: (جناب باب چهار مقام مختلف داشتند. يكبار در مقام بندگي بودند و آن صحبت را كردند؛ با ديگر مقام امامي بار ديگر مقام خدايي و ... . واقعا كه!