! ... ملاقات به تأخیر نمیافتاد اگر
غیر قابل جمعند!
باید بدانیم که قطعاً ابراز محبت به حضرت و آزردن او با گناه قابل جمع نیست. نمی توان ادعای انتظار حضرت(عجل الله تعالی و فرجه) را داشت و در نامه ی اعمالمان لکه های سیاه معصیت باشد. نامه ی اعمال شیعیان بر طبق روایات هفته ای دو بار دوشنبه و پنج شنبه به محضر حضرت عرضه می شود و گناهان نامه ی اعمال موجب رنجش خاطر شریف مولایمان است. نمی توان از خدا به دلیل غیبت شکوه کرد ولی خود را برای ظهور آماده نسازیم.
دعای حضرت راه گشاست!
توجه به دعای امام زمان(عجل الله تعالی و فرجه) که در حق شیعیان خویش فرمودند نشان می دهد که خود حضرت چه انتظاری از ما دارند و چگونه باید رفتار کنیم تا مورد عنایت و خشنودی حضرت قرار بگیریم. ایشان در این دعا برای شیعیان خود توفیق طاعت و دوری از معصیت را درخواست می نمایند. اللهم از رفتار توفیق الطّاعة و بعد المعصیته. در ادامه ی این دعای شریف برای گروه های مختلف شیعیان دعاهای خاصی را می فرمایند: «پروردگار به علما به پارسایی و خیرخوایی و بر دانش آموزان به کوشش و شوق و بر شنوندگان به پیروی و پند گرفتن و بر بیماران مسلمان به بهبودی و آسودگی و بر مردگان آن ها به عطوفت و مهربانی و بر پیران به وقار و سنگینی و بر جوانان به بازگشت و توبه و بر زنان به شرم و عفت و بر توانگران به فروتنی و بخشش و به مستمندان به شکیبایی و قناعت و بر مجاهدان به یاری و پیروزی و بر اسیران به رهایی و آسودگی و بر زمامداران به عدالت و دلسوزی و بر ملت به انصاف و خوش رفتاری تفضّل فرما» همان طور که این دعای نورانی نشان می دهد وظیفه ی هر یک از شیعیان از زن و مرد و پیر و جوان و بیمار و زمامدار و رعیت و غیره در هر صنف و گروهی که باشند معین شده است که راز حقیقی انتظار در آن نهفته است!
رعایت تقوا و اخلاق نیکو شرط انتظار واقعی!
از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که حضرت در توصیف دولت نهایی اهل بیت به تبیین دولت مهدوی (عجل الله تعالی و فرجه) پرداختند و سپس فرمودند: «... هر کسی شاد می شود از اینکه از یاران قائم (عجل الله تعالی و فرجه) باشد پس باید منتظر باشد و به مقتضای تقوا و اخلاق نیکو عمل نماید. چنین کسی در حقیقت منتظر است؛ من سر أن یکون من اصحاب القائم فلینتظر ولیعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر» این عبارت امام صادق (علیه السلام) که می فرمایند: چنین کسی در حقیقت منتظر است نشان می دهد که فقط و فقط با دوری از گناه و تقوا و اخلاق نیکو می توان به درجه ی منتظرین رسید. منتظر واقعی می داند که بدون خودسازی و تقوا نه در زمره ی منتظران حقیقی وارد می شود و نه می تواند به وظایف دوران انتظار عمل کند.
ملاقات به تأخیر نمی افتاد اگر ...
در همین راستا با توجه به آنچه از بیانات ائمه معصومین (علیهم السلام) می رسد همان است که مهمترین وظیفه در دوران انتظار و بهترین کار برای منتظر واقعی شدن: ترک گناه و رعایت تقوا است. بیانی که از سخن نورانی امام عصر (عجل الله تعالی و فرجه) نیز به خوبی آشکار است. سخنی از سر مهربانی پدرانه برای امّتی قدرناشناس! «اگر شیعیان ما که خداوند بر انجام طاعت موفقشان بدارد، در وفا کردن به عهد ما همدل بودند مبارکی ملاقات ما از آن ها به تأخیر نمی افتاد و سعادت دیدار همراه با معرفت ما به سوی آن ها می شتافت. پس ما را از آن ها پوشیده نمی دارد مگر همان چیزها یی که از آن ها به ما می رسد و ما دوست نداریم و از آن ها انتظار نداریم.»
عهد ما با مولایمان جز اطاعت راه خدا نبوده و نیست و تخطّی از وظیفه مان و انجام آنچه که مطلوب و مورد پسند مولایمان نیست، راز طولانی شدن انتظار است. وقتی منتظر واقعی نباشد تا دوران انتظار را به سلامت به سر کند، این دوران طولانی می شود تا شاید سرباز و منتظر حقیقی تربیت شود.
سخن پایانی:
تو تنها غایب نیستی بلکه در تأخیر ظهور و طولانی شدن انتظار برای فرج برایمان پدرانه دلسوزی می کنی. تحملّ درد انتظار برای تو مولا جان، باید با تقوا و نیک کرداری ما تسکین یابد. شرمنده ایم که درد انتظارت را تسکین نداده که هیچ، زخم جراحت بر قلبت با گناهان می زنیم!
مولا ببخش که سرم گرم زندگی است کمتر دلم برای تو تنگ می شود!
ن.رافر
منابع مآخذ
1- آشتی با امام زمان (عجل الله تعالی و فرجه)- محمد شجاعی
2- امام زمان (عجل الله تعالی و فرجه) عصاره ی خلقت- آیت الله جوادی آملی
3- منتظران واقعی- پناهیان
4- امامت- شهید مطهری