در آیات دیگر قرآن کریم از گفتگوی بین بهشتیان و جهنمیان هم سخن به میان آمده است:

وَ نادى‏ أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا قالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمینَ

 (اعراف/44)

و بهشتیان دوزخیان را صدا مى‏زنند كه: «آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود، همه را حق یافتیم آیا شما هم آنچه را پروردگارتان به شما وعده داده بود حق یافتید؟» در این هنگام، ندا دهنده‏اى در میان آنها ندا مى‏دهد كه لعنت خدا بر ستمگران باد.

وَ إِذا صُرِفَتْ أَبْصارُهُمْ تِلْقاءَ أَصْحابِ النَّارِ قالُوا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ (اعراف/47)

و هنگامى كه چشمشان به دوزخیان مى‏افتد مى‏گویند: «پروردگارا، ما را با گروه ستمگران قرار مده.

و گاهی نیز از توبیخ و سرزنش جهنمیان و اظهار عجز آنان خبر داده است:

ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكینَ (انعام‏/23)

سپس پاسخ و عذر آنها، چیزى جز این نیست كه مى‏گویند: «به خداوندى كه پروردگار ماست سوگند كه ما مشرك نبودیم!»

وَ لَوْ تَرى‏ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا یا لَیْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآیاتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ (انعام‏/27)

كاش (حال آنها را) هنگامى كه در برابر آتش (دوزخ) ایستاده‏اند ببینى، مى‏گویند: اى كاش (بار دیگر، به دنیا) بازگردانده مى‏شدیم و آیات پروردگارمان را تكذیب نمى‏كردیم و از مؤمنان مى‏بودیم‏!

وَ لَوْ تَرى‏ إِذْ وُقِفُوا عَلى‏ رَبِّهِمْ قالَ أَ لَیْسَ هذا بِالْحَقِّ قالُوا بَلى‏ وَ رَبِّنا قالَ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (انعام‏/30)

اگر آنها را به هنگامى كه در پیشگاه پروردگارشان ایستاده‏اند، ببینى! (به آنها) مى‏گوید: «آیا این حق نیست؟» مى‏گویند: «آرى، قسم به پروردگارمان (حق است)» مى‏گوید: «پس مجازات را بچشید به سزاى آنچه انكار مى‏كردید».

و گاهی هم به گفتگوها و خطابات صحرای محشر اشاره کرده است:

وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذی أَجَّلْتَ لَنا قالَ النَّارُ مَثْواكُمْ خالِدینَ فیها إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكیمٌ عَلیمٌ (انعام‏/128)

در آن روز كه (خدا) همه آنها را جمع و محشور میسازد، (مى‏گوید:) اى جمعیّت شیاطین و جن! شما افراد زیادى از انسانها را گمراه ساختید.

دوستان و پیروان آنها از میان انسانها مى‏گویند: «پروردگارا! هر یك از ما دو گروه [پیشوایان و پیروان گمراه‏] از دیگرى استفاده كردیم (ما به لذّات هوس آلود و زودگذر رسیدیم و آنها بر ما حكومت كردند) و به اجلى كه براى ما مقرّر داشته بودى رسیدیم.» (خداوند) مى‏گوید: «آتش جایگاه شماست جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حكیم و داناست.‏

 

نتیجه اینکه در آیات قرآن به تلاوت قرآن توسط بهشتیان اشاره ای نشده است ولی قرآن کریم از برخی گفتگوها و سخنان اخروی بهشتیان و جهنمیان و ... (در صحرای محشر و بهشت و جهنم) خبر داده است.

 

با تلاوت قرآن بالا روید !

در کتاب شریف کافی،ج2/ص603 امام صادق (علیه السلام) از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل می نماید که فرمود:

قرآن کریم در روز قیامت در تمثال جوانی زیبا بر تلاوت کننده و عامل به آن وارد شده ... سپس به او گفته می شود: آیات قرآن را بخوان و بالا برو پس با تلاوت هر آیه ای به درجه و رتبه ای بالاتر و والاتر دست می یابد و ...

نکته:

در کتاب شریف کافی، ج2/ صفحه 596 کتاب فضل القرآن روایات متعدد و جالبی در فضیلت، عظمت و مسائل مرتبط با قرآن کریم وارد شده است.


 

منبع :

پرسمان قرآنی